اکنون به ترجمه قسمتی از گفتار یکی از نویسندگان سنی مصری نیز در این باره توجه فرمایید: استاد توفیق ابوعلم رئیس هیات مدیره مسجد نفسیه خاتون و معاون اول وزارت دادگستری مصر در کتاب «فاطمه زهرا» درباره دخترش زینب می نویسد:

هرکس تاریخ زندگانی و مبارزات عقلیه بنی هاشم «زینب» را به دقت بررسی نماید با ما هم عقیده خواهد شد که نهضتی که حسین(علیه السلام) علیه کفر و ارتداد بر پا نمود اگر زینب نمی بود و وظایف سنگین خود را پس از شهادت برادر انجام نمی داد و زمام امر را بر مراحل اسارت خانواده پیغمبر در دست نمی گرفت؛ این چنین سامان نمی یافت وآن رستاخیز خونین به چنین نتیجه مطلوب نمی رسید.

ادامه »

یکی از نویسندگان فقید (مرحوم آیتی) درباره به اسارت بردن حضرت زینب(سلام الله علیها) و خاندان امام حسین(علیهم السلام)گفته است: این خود بزرگترین اشتباهی بود که کشندگان امام(علیه السلام) انجام دادند که بازماندگان امام(علیه السلام) را  با خود، اسیر به کوفه و شام بردند و موجبات آن همه رسوایی و ننگ را برای خود فراهم ساخته و به وسیله همان افراد داغدیده و اسیر، حقایق پشت پرده را بر خلاف خواسته و میل خود آشکار ساختند.

در این جا قسمتی از نوشته تحلیلی ایشان را -که به نظر نگارنده این کتاب جالب بود–  ذیلا برای شما نقل می کنیم:

ادامه »

حاج محمود کریمی

بانوی قهرمان با بیانی که حکایت از کمال ایمان و تسلیم او در پیشگاه با عظمت حق تعالی می کرد با لحنی افتخار آمیز و تکان دهنده و کوبنده در جواب فرمود:

هنگامی که حضرت زینب(سلام الله علیها) را به مجلس پسر زیاد بردند؛ پسر زیاد- که انتظار نداشت و یا باور نمی کرد- با چنین زن دانشمند و با شهامتی رو به رو شود، جهت سخن را تغییر داده و گفت: «کَیفِ رَأَیتِ صُنعَ اللَّهِ بِأَخیکِ وَ أَهلِ بَیتِکِ؟ رفتار خدا را با برادر و خاندانت چگونه دیدی؟»

ادامه »

حضرت زینب(سلام الله علیها)در برابر همه مناظر دلخراش و مصیبت های کمرشکن… روز دوازدهم عاشورا، به یاد رسالت تاریخی خود می افتد؛ آن رسالتی که خدای تعالی به دوشش نهاده و عشق به حق و ایمان به خدا وی را به قبول این مسئولیت پرخطر وا داشته و برای رساندن این بار سنگین کمر همّت بسته و به همه این مصیبت ها تن داده و در میان این دریای پر تلاطم و خروشان بلا گام نهاده است.

ادامه »