زينب، الگوى مقاومت و صبورى در برابر مشكلات بود. پا به پاى مردان رشيد بنى هاشم در كربلاى خونين، رنج ها و داغ ها را تحمل كرد و مصيبت ها را صبورانه بر دوش كشيد و چون در راه خدا و براى دين بود، خم به ابرو نياورد و لب به شِكوه نگشود و اظهار بى تابى و نارضايى نكرد.

تحمّل داغ شهادت، نيرويى فوق ‏العاده مى ‏خواهد و روحى بزرگ و ايمانى قوى مى ‏طلبد. در حادثه كربلا، اين بانوى مقاوم، علاوه بر داغ حسين شهيد، كه بزرگترين مصيبت عالم است، داغ چند برادر و برادرزاده و عموزاده ديد، دو پسر جوان خودش نيز در ركاب سيدالشهدا به شهادت رسيدند، ليكن در مقابل آن همه شدايد، چون كوه ايستاد و در فصل دوم انقلاب كربلا (يعنى مرحله اسارت) شجاعانه كاروانسالارى آن قافله داغديده و كتك‏ خورده و تشنه و خسته را بر عهده گرفت.

عزم، ثبات و مقاومت او، درس ‏آموز بانوان جامعه ما بويژه خانواده‏هاى شهدا، خواهران، مادران و همسران شهداست. اگر زنان با شرف و شعور، درپى الگوى مقاومتند، بايد از زينب كبرى درس بگيرند و صبورى او را سرمايه تقويت صبر و ايمان خويش سازند.

منبع: برگرفته از کتاب «آينه على نما» آشنايى با شخصّيت زينب كبرى عليهاالسلام، جواد محدّثى، ص 2

یکی از رفتارهای عالمانه حضرت زینب(سلام الله علیها) که نشان از قدرت فوق العاده او در تصمیم گیری آن هم در شرایط بحرانی است، مراقبت و محافظت از حریم زنان و کودکان می باشد.

زمانی که سپاهیان کوفه و شام پس از غارت لباس های امام حسین(علیه السلام) به سوی خیمه ها هجوم بردند، زینب کبری(سلام الله علیها) با درایت فوق العاده خویش برای حفظ حریم بانوان و قبل از آمدن دشمنان تمام زیور آلات زنان را جمع کرد و خطاب به عمرسعد فرمود: «ای عمربن سعد! سپاهیان خود را از تعجیل و شتاب در غارت خیمه ها باز دار. خود آنچه اسباب و زیورآلات است؛ به شما واگذار می کنیم. مبادا دست نامحرمان به سوی خاندان رسول خدا(صل الله علیه وآله وسلّم) دراز شود.»

ادامه »

در هر زمانى، امامى مسؤوليت رهبرى جامعه اسلامى را برعهده دارد. وظيفه هر مسلمان، بيعت، تبعيّت و حمايت از امام زمان خويش است. در -عصر حضور-، بگونه‏ اى و در -عصر غيبت-، بگونه ديگر.

حضرت زينب، در راه حمايت از امام عصر خويش، حضرت اباعبداللَّه الحسين عليه السلام ، در آن سفر خونين شركت كرد و دوش به دوش برادر، سختي هاى اين مبارزه حق طلبانه را پذيرا شد.

در لحظات حسّاس روز عاشورا، غير از موضعى حمايتگرانه كه نسبت به سيدالشهدا داشت، در دشوارترين شرايط به فكر جان امام زين العابدين هم بود و پرستارى او را بر عهده داشت. در حالت روحى دشوارى كه با ديدن كشته‏ هاى ميدان كربلا و به خون غلتيدن سيدالشهدا و فرزندانش بر امام سجاد عليه السلام پيش آمد و چيزى نمانده بود كه از شدّت غم، قالب تهى كند، زينب كبرى چون شمعى بر بالين او مى‏ سوخت و با نقل حديثى از قول امّ ‏اَيْمَن، از پيامبرخدا كه پيشگويى اين روزگاران بود و خبر مى‏ داد كه كسانى اين اجساد را دفن خواهند كرد و مدفن سيدالشهدا، مزار جاودانه خواهد شد، به تسلّاى دل مجروح امام سجاد پرداخت. {بحارالانوار، ج 45، ص 179 }

در حادثه حمله دشمن به خيمه‏ ها و آتش ‏زدن آنها نيز، پروانه‏ وار خود را به آتش زد و حاضر شد خود را پيش مرگ زين العابدين عليه السلام كند، تا مبادا آسيبى به حجّت خدا و امام عصر، يعنى حضرت سجّاد عليه السلام برسد. در طول سفر اسارت نيز لحظه‏ اى از امام چهارم غافل نبود و خود را فدايى آن حضرت مى‏ دانست.

امروز نيز حمايت از رهبرى و آرمان هاى امامت شيعى و در خطّ تبعيّت از رهبر گام نهادن، درسى است كه از زينب مى‏ آموزيم.

منبع:جواد محدّثی- آينه على نما (آشنايى با شخصّيت زينب كبرى عليهاالسلام)- ص2

نویسنده کتاب  حضرت «آیت الله سید هاشم رسولی محلاتی» می باشد که وی در آغاز با بحثی مختصر، پیرامون نام و کنیه حضرت زینب(س) به دوران کودکی، ازدواج حضرت زینب(س) با عبدالله بن جعفر و شخصیت شوهر وی پرداخته، آن گاه به سراغ فعالیت حضرت زینب(س) در شهر کوفه در مدت چهار سال پایانی عمر شریف علی بن ابی طالب(ع) رفته و بحث تفصیلی خود را در محور شمّه ‏ای از فضایل زینب(س) پی می‏گیرد. وی در ذیل این محور با پرداختن به برخی از مهم ترین فضایل و ابعاد مختلف وجودی حضرت زینب(س) از قبیل عبادت، فداکاری و جهاد در راه دین، فصاحت و بلاغت، سعی می‏کند جلوه ‏هایی از شخصیت تابناک این بانوی بزرگ اسلام را به مخاطبان خود بشناساند.

آیت ا… رسولی محلاتی در ادامه این اثر با پرداختن به سفر تاریخی حضرت زینب(س) به کربلا می‏ نویسد: «بهترین جلوه ‏گاه برای شناخت شخصیت وجودی زینب، همان سفر تاریخی کربلا و مطالعه ماجرای جانگداز واقعه«طف»و به دنبال آن، خواندن داستان اسارت زینب(س) و همراهان او در کوفه و شام و برخورد با ستمگران و یاغیان آن زمان است، که تاریخ، جزییات آن را ثبت کرده و عظمت فوق ‏العاده دختر علی(ع) را جلوه‏ گر ساخته است و همان قسمت های اندکی که در این مسافرت ثبت شده، می‏ تواند بهترین نمونه و الگو برای معرفی شخصیت والا و روح باعظمت و کمالات وجودی آن بزرگ بانوی اسلام در طول عمر پنجاه و چند ساله‏ اش باشد و ما را از جست و جوی بحث بیشتر در این باره، بی ‏نیاز و مستغنی سازد».

 چاپ سیزدهم  اثر حاضر را  نشر بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) روانه بازار نشر کرده است .

 گفتنی است چاپ نخست اثر حاضر در سال 1373 چاپ شده است.