«تکلیف اجتماعی یک مسلمان مخصوص مردان نیست. زنان نیز بنا به تعهد دینی و مسلمانی خویش، موظّفند نسبت به جریان حق و باطل در جامعه و مسئله‌ی ولایت و رهبری در جامعه موضع داشته باشند، از رهبری حق دفاع کنند و از حکومت باطل و فسادهای مسئولان نالایق انتقاد کنند و آنجای که پای حمایت از دین در میان است، در صحنه حضور داشته باشند.
در تداوم خطی که حضرت زهرا (علیها‌السّلام) در حمایت از امام معصوم (علیه‌السّلام) و افشاگری علیه رویّه‌های ناسالم حکّام داشت، حضرت زینب (علیها‌السّلام) در نهضت کربلا دوشادوش حسین بی علی (علیه‌السّلام) مشارکت داشت. برای ایفای این نقش، در معیّت امام خویش از مدینه تا مکه و از آنجا تا کربلا آمد و در صحنه‌های مختلف، حضور فعال و تأثیر گذار داشت.

عمده ترین محورهایی که می‌توان از «حضور حضرت زینب (علیها‌السّلام)» در عاشورا برداشت کرد اینها است:
1. صبر و پایداری و مقاوت در برابر سختی‌ها و مصیبت‌ها، چه در طول نهضت و چه پس از حادثه‌ی عاشورا؛
2. شهامت و دلیری در افشای حقایق و گفتن سخن حق در برابر سلطه‌ی جائر که در اسلام از بزرگ‌ترین جهاد‌ها محسوب می‌شود.
3. پیام رسانی و تبیین و روشنگری در طول سفر، حتی پس از بازگشت از کربلا به مدینه، که توسط حضرت زینب(علیها‌السّلام) ام کلثوم و دیگر بانوان اهل بیت انجام می‌گرفت.
4. کارهای پرستاری، پشتیبانی، امدادگری در روز عاشورا و صحنه‌های پس از آن؛
5. روحیه بخشی و تشجیع نسبت به رزم آوران و ترغیب مادران و همسران شهدا نسبت به دفاع از امام و فداکاری در راه حق.
6. مدیریت در شرایط بحران، که بر عهده‌ی حضرت زینب (علیها‌السّلام) بود، به عنوان قافله سالار اسیران و سرپرست کودکان و حفظ و مدیریت آن مجموعه‌ی داغدار، در شرایط سخت دوران اسارت و در مقابل نیرو‌های دشمن و کوچ دشوار شهر به شهر تا رسیدن به شام و سپس به مدینه.
7. تغییر ماهیّت اسارت و تبدیل آن به آزاد‌سازی انسان‌ها و بیدارگری اذهان جامعه. حضرت زینب (علیها‌السّلام) و امّ کلثوم و فاطمه دختر امام حسین (علیه‌السّلام)، اسیران آزادی بخش بودند و ذهنیّت مردم را نیز از اسیران جنگی متحول ساختند.
8. عمق بخشیدن به بعد تراژدیک حادثه، که حاصل نفس حضور زنان و دخترکان در یک ماجرا است و تأثیر گذاری عاطفی صحنه‌های پس از عاشورا و بسیج عواطف به نفع جبهه‌ی حق. گریستن و سوگواری‌های اهل بیت (علیهم‌السّلام) و گریاندن مردم کوفه و شام با سخنرانی‌هایشان، از عوامل این عمق بخشی بعد عاطفی حماسه عاشورا بود.
9. مراعات حدود الهی و عفاف و متانت یک زن مسلمان و متعهد، حتی در شرایط اسارت و زیر سلطه‌ی سربازان دشمن.

دیده شده از کتاب پیام‌های عاشورا، جواد محدثی، ص303ـ304.

ارسالی از وبلاگ ترنج