یکی از بارزترین شواهد شخصیت علمی حضرت زینب سلام الله علیها ، مقام عقلانیت و خردمندی ایشان بوده است . همین امر موجب شده تا به « عقیله بنی هاشم ، عقیله الوحی ، عقیله النساء ، سیده العقائل ، عقیله قریش یا عقیله النبوه » متصف شوند . ( بحرانی اصفهانی ، ج11 ، ص948 )

عقیله : ریشه این کلمه عقل است و چون ظرف علم ، عقل است تبیین واژه ی مذکور لازم است . قاموس قرآن در تعریف عقل آورده : « فهم ، معرفت و درک » ( قرشی ، ج5 ، ص 28 )

علمای لغت در ارتباط با معنی عقیله گویند : عقیله کل شیء اکرمه » ( العین ، ج1 ، ص 16 )

ابن منظور در کتاب خویش می نویسد : « العقیله : المراه الکریمه النفیسه ثم استعمل فی الکریمه المخدره ؛ عقیله زنی را گویند که صاحب کرامت و بزرگواری است . سپس این لفظ در مورد بانوی ارجمند و پرده نشین ( حضرت زینب ) به کار رفت . » ( لسان العرب ، ج 11 ، ص 463 )

برگرفته از کتاب منزلت و شخصیت علمی حضرت زینب علیها السلام ص 20 و 21

اشتراک گذاری این مطلب توسط وبلاگ فاطمیون

سیاه پوشی و سوگواری حضرت زینب سلام الله علیها

از جمله پیام ها و آموزه های علمی بانوی شجاع کربلا کارهای مدبرانه او در برگزاری مجالس سوگواری و عزاداری در شام و مدینه است ؛

علاوه بر آن دستور وی بر سیاه پوش نمودن محمل بود . بعد از این که حضرت زینب با خطبه های غرای خود دل ها را متزلزل ساخت و یزید شکست سختی را پیش روی خود دید ، دستور داد تا با نرمش و اخلاق نیک با اهل بیت امام حسین علیه السلام رفتار شود و آن ها را محترمانه به مدینه بازگردانند . هودج های شترها را با پارچه های پر زرق و برق آراسته کنند .

زینب که از هوشیاری و تدبیر بالایی برخوردار بود ، دریافت که یزید می خواهد با این گونه ظاهرسازی ، خون شهیدان را پایمال کند . بی درنگ و با قاطعیت فرمود : « محمل ها را سیاه پوش کنید تا مردم بدانند که ما در مصیبت و عزاداری برای کشته شدن فرزندان زهرا هستیم . »

برگرفته از کتاب منزلت و شخصیت علمی حضرت زینب سلام الله علیها ، نوشته منیره سادات کامرانی ، ص 82و83

ارسالی از وبلاگ من انقلابی ام

ایمان حضرت زینب سلام الله علیها ، آن ایمان صحیح و کاملی است که صاحب آن در تحت هر شرایطی از اطاعت و فرمانبرداری خدا و رضایت و خوشنودی او منصرف و منحرف نگردد . و آنچه کاملا دلالت بر این حقیقت دارد ، قیام زینب سلام الله علیها به پیشگاه خداوند متعال در شب یازدهم برای نماز شب است ، و حال آنکه مردانش بدون سر بر روی زمین افتاده و خاک ها بر بدن های بی سر آنان نشسته ، و زنان و اطفال نیز از اطراف و اکناف مشغول به گریه و زاری بوده و در دهشت و حیرت بسر می بردند ؛ و از طرفی لشگر دشمن از تمامی جوانب او و اسیران را احاطه و محاصره کرده بودند .

نماز زینب سلام الله علیها در چنین لحظه ای مانند نماز جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد الحرام بود که مشرکین از اطراف با سنگ آن حضرت را زده و در حالت سجده شکمدانه گوسفند به سر آن جناب پرتاب می کردند .

نماز زینب سلام الله علیها در چنین شرایطی ، ماند نماز پدرش امیرالمومنین علیه السلام در قلب معرکه ی صفین ، و مانند نماز برادرش سیدالشهداء در ظهر عاشورا بود ، در حالی که تیرها و نیزه ها از هر سو بسان سیل به طرف ایشان گسیل می شدند .

نماز حضرت حضرت زینب سلام اله علیها در شب یازدهم محرم ، در حقیقت تشکر از خدا بود به خاطر آن نعماتی که حضرت حق به او ارزانی داشته است .

آری ، زینب سلام الله علیها همه ی این حوادث و مصائب را نه نقمت بلکه نعمتی می داند که خداوند متعال خاندان نبوت را از سایرین مخصوص گردانیده است . و اگر به خاطر مصائب و یا نعمات نبود هرگز خاندان پیامبر در پیشگاه الهی در نظر مردم این قدر دارای مقام و منزلت نمی شد .

برگرفته از کتاب یادگار خیمه های سوخته ، نوشته محمد جواد مغنیه ، ص 81و 82

به اشتراک گذاشته توسط وبلاگ فاطمیون

آموزش قرآن کریم و تفسیر آن به زنان کوفه توسط حضرت زینب سلام الله علیها در تاریخ ثبت شده است . جمعی از مردان کوفه نزد امیرالمومنین علیه السلام آمده و گفتند : « اجازه بده زنان ما نزد دخترت بیایند و معالم و معارف دین و تفسیر قرآن را از آن حضرت یاد بگیرند »

حضرت علی علیه السلام اجازه فرمود و بانوی عالمه ی غیرمعلمه شروع به آموزش تفسیر به زنان نمود .

خدا می داند که چه تعداد از زنان کوفه در طول چهار سال یا بیشتر در درس آن حضرت حاضر شدند .

روزی امیرالمومنین علیه السلام وارد خانه شد و شنید که دخترش زینب به شکل خاصی حروف مقطعه ی ابتدای سوره ها از جمله حروف ( کهیعص ) که در ابتدای سوره مریم نازل شده است را برای زنان کوفه تفسیر می کند . بعد از اتمام درس ، حضرت علی علیه السلام نزد دخترش حضرت زینب سلام الله علیها رفت و فرمود : « ای نور چشم من ! آیا می دانی که این حروف رمزی درباره ی وقایعی است که در سرزمین کربلا بر تو و برادرت حسین وارد خواهد آمد ؟ » ( محلاتی ، 1349 ، ج3 ، ص57 )

برگرفته از کتاب منزلت و شخصیت علمی حضرت زینب سلام الله علیها ، نوشته منیره سادات کامرانی ، ص 57و58

به اشتراک گذاشته شده توسط وبلاگ کوثر

در تاریخ آمده که روزی امیرمؤ منان علیه السلام در میان دو فرزند خردسالش عباس و زینب نشسته بود که رو به عباس نموده فرمود: (قل واحد) بگو یک.
عباس آن را گفت.
سپس فرمود: (قل اثنان) بگو دو.
عباس در پاسخ گفت: (استحیی ان اقول باللسان الذی قلت واحد، اثنان)؛ شرم دارم با زبانی که یکی گفته ام، دو بگویم.
آن گاه امیرمؤ منان علیه السلام چشمان عباس علیه السلام را بوسه زد؛ چرا که کلام این فرزند خردسال اشاره به وحدانیت خدای تعالی و توحید او می کرد.
سپس رو به زینب سلام الله علیها کرد، ولی زینب منتظر سؤال پدر نمانده، خود سؤالی مطرح کرد و گفت: پدر! ما را دوست داری ؟
امیرمؤ منان علیه السلام فرمود: آری دخترم، فرزندان پاره های قلب ما هستند.
زینب سلام الله علیها با این مقدمه، وارد سؤ ال اصلی شد و پرسید: پدر! دو محبت -محبت خدا و محبت اولاد- در قلب مؤمن جا نمی گیرد. پس اگر باید دوست داشته باشی، شفقت و مهربانی را نثار ما کن و محبت خالص را تقدیم خداوند.
علی علیه السلام که این درک، و شناخت و استعداد را در این دختر و پسر خردسالش مشاهده نمود، بر علاقه اش نسبت به آنان افزوده شد.) زینب سلام الله علیها به دلیل همین نبوغ و استعداد و دیگر کمالاتی که در وجودش بود، از احترام ویژه خانواده پدر برخوردار شد.

برگرفته از کتاب 200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب(سلام الله علیها)، عباس عزیزی، 15 و 16.

ارسالی از ضیوف الرحمن

روزی میهمانی برای امیرالمؤمنین علیه السلام رسید. آن حضرت به خانه آمده و فرمود: ای فاطمه، آیا طعامی برای میهمان خدمت شما می باشد؟ عرض کرد: فقط قرض نانی موجود است که آن هم سهم دخترم زینب می باشد. زینب سلام الله علیها بیدار بود، عرض کرد: ای مادر، نان مرا برای میهمان ببرید، من صبر می کنم.

طفلی که در آن وقت، که چهار یا پنج سال بیشتر نداشته این جود و کرم او باشد، دیگر چگونه کسی می تواند به عظمت آن بانوی عظمی پی ببرد؟ زنی که هستی خود را در راه خدا بذل بنماید، و فرزندان از جان عزیزتر خود را در راه خداوند متعال انفاق بنماید و از آنها بگذرد بایستی در نهایت جود بوده باشد.

برگرفته از کتاب200داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (سلام الله علیها)، عباس عزیزی، ص 15.

ارسالی از ضیوف الرحمن

هنگامی که حضرت زینب علیها السلام در برابر آن مرد پلید و جنایتکار یعنی پسر زیاد قرار گرفت چنان پاسخ فصیح و بلیغی به او داد و بدین‌ وسیله چنان مشتی به‌ دهانش کوبید که آن دشمن غدّار و رذالت پیشه، با همه عداوتی که نسبت به آن خاندان پاک و مطهّر داشت، نتوانست تعجب خود را از آن‌ همه شیوایی و رسایی سخن آن‌ هم در قالب الفاظی با آن زیبایی و ایجاز پنهان دارد و با تبدیل عنوان فصاحت که یکی از کمالات بزرگ به‌ شمار می‌رود، به عنوان سجع‌گویی و شاعری، باتحقیر گفت:
«انَّ هذِهِ لَسَجّاعَة، وَ لَعَمْری لَقَدْ کانَ ابُوها سَجّاعاً شاعِراً» [براستی که این زن در هنر سجع‌گویی زبردست است، پدرش نیز سجع‌گو و شاعر بود.]

زینب علیها السلام نیز در پاسخش فرمود: «ما لِلْمَرأَةِ وَ لِلسَجاعَة، انَّ لی عَنِ السَجاعَةِ لَشُغْلًا، وَ لکِنْ صَدْری نَفَثَ بِما قُلْتُ» [زن را با سجع‌گویی چه کار؟ مرا بدان دلبستگی نیست، و آنچه شنیدی سوز سینه‌ام بود که بر زبان جاری شد!]

برگرفته از کتاب زینب علیهاالسلام عقیله بنی هاشم، نوشته هاشم رسولی محلاتی، ص38.

ارسالی از وبلاگ ضیوف الرحمن

حضرت زینب سلام الله علیها در مجلس یزید

در مجلس یزید،حضرت زینب سلام الله علیها سخن را به اوج می رساند. در برابر پادشاه طغایانگر پیروز و مغرور می ایستد و بی توجه به او سخنانش را می گوید.

درباره ورود حضرت زینب سلام الله علیها به مجلس یزید تعبیر خاصی وجود دارد. می گویند حضرت زینب سلام الله علیها در حالی که کم ارزش ترین لباس خود را برتن داشت، پا به مجلس یزید نهاد. این تعبیر به خوبی وضعیت روحی و جسمی حضرت زینب سلام الله علیها را روشن می کند، که افزون بر همه مصیبت ها، لباس ژنده نیز مشکل دیگری بود.

امروزه، هنگامی که آدمی با کسی یا با دشمنی یا با مردم روبرو می شود و لباسی مرتب برتن ندارد، احساس حقارت، کوچکی و یا ضعف می کند. همه موجبات ضعف برای زینب سلام الله علیها و همه اسباب قوت، برای یزید فراهم بود؛ اسباب مادی. جز یک مورد که سبب اصلی ترین توان و قوّت زینب سلام الله علیها و ضعف یزید بود

و آن ایمان زینب سلام الله علیها به خدا و بی ایمانی یزید به خدا بود. زینب سلام الله علیها حس می کرد که متعهد و در حال جهاد است و از راه خدا دفاع و به تکلیف خود عمل می کند، ولی یزید درست بر خلاف او بود.

(زینب شکوه شکیبایی، نویسنده امام موسی صدر، ص25.) ¹

این بانوی بزرگوار به قدری نیرومند و به اندازه ای با شهامت بود که نه تنها در برابر ابن زیاد در دربار شومش اظهار قوت قلب نمود و او را از یک تصمیم ناپسند باز داشت و او را به عنوان پسر مرجانه خطاب کرد، بلکه در بازار عمومی که مردم به تماشا آمده بودند، از هیچ نیرویی بیمناک نشد و چون قهرمان دلاوری که بر همه سیطره و تسلط خود را مسلم بداند، در برابر سیل مردم شروع کرد به خطبه خواندن و کلمات مهیج او همه را به گریه و ناله انداخت. شهامت و قدرت منطق این عقیله وحی بود که علت قیام حسینی شد و جهانیان را به یک حقیقت مسلم دینی ارشاد و راهنمایی کرد. (سیمای زینب س در آینه تاریخ، اعظم شبیری، ص 57) ²

1- ارسالی از وبلاگ مدرسه علمیه فاطمیه شهرکرد

2- همان

ستاره درخشانی در آسمان تقوا طلوع کرد; گوهر گران بهایی در معدن فضیلت و انسانیت تکون یافت و در اصلاب شامخه و ارحام مطهره نگهداری شد. نوگلی بویا در گلستان شرافت و بزرگواری نمو یافت. نوزادی که در آغوش پاکیزه ترین مادران چشم گشود. کودکی در دامان با فضیلت ترین بانوی عالم پرورش یافت. دختری که دانشمندترین اساتید به تربیتش همت گمارد.

دوشیزه ای که در ساده ترین و بی آلایش ترین زندگی ها رشد کرد و در تمام شؤون زندگی، پیوسته با واقعیت و حقیقت سر و کار داشت و هرگز با زندگی خیالی و پنداری ارتباطی حاصل نکرد و در مکتب مقدسی که در جهان بشری نظیر نداشت، عالی ترین تعلیمات را فراگرفت و مورد عنایت مخصوص موجد مکتب و استادان بزرگ آن که بزرگ ترین مربیان بشر بوده اند, قرار داشت و هر روز درس جدیدی از دانش و بینش و تقوا و فضیلت می آموخت و با هوش سرشار و استعداد فوق العاده، همه آن تعلیمات مقدس را در خزینه دل می اندوخت و پیاپی خود را برای گرفتن درس های بالاتر، آماده می نمود.

شاگردی که در محیط تحصیلی خود هیچ گونه رادع و مانعی نداشت و هر روز بهتر از دی، بر نردبان ترقی و تعالی صعود می کرد. خردمند بانویی که از آغاز عمر در مرکز حوادث بزرگ و پیش آمدهایی که در تحولات زندگی بشر، دارای بزرگ ترین تاثیر بوده، جای داشت و از نزدیک، با هوشی سرشار و نظری دقیق به حقیقت آن حوادث پی می برد و موقعیت شخصیت های رحمانی و شیطانی را، که در برابر یک دیگر قرار گرفته بود; تشخیص می داد و تاثیر هرکدام را به خوبی درک می کرد و از راز پیروزی این و رمز شکست آن آگاه بود و موفقیت های ابدی را که در آغاز با شکست صوری جلوه گر می شد، از شکست قطعی که در ابتدا با موفقیت پنداری همراه بود، تمیز می داد.

یکتا زنی که نه تنها در زنان، بلکه در مردان عالم، کمتر نظیرش را می توان دید. توانابانویی که عالی ترین نمونه ای از شهامت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت بوده وهر وظیفه ای از وظایف گوناگون اجتماعی را که به عهده گرفت، به خوبی انجام داد.

دانشمند بانویی که باید مردان جهان از خوان تعلیماتش بهره برگیرند و از خرمن کمالاتش خوشه ها بچینند.

او بانوی بانوان، زینب، دختر امیرالمؤمنین بود.

نویسنده: بنت الشاطی، مترجم: رضا صدر، کتاب:بانوی کربلا حضرت زینب سلام الله علیها،نشر : قم ، دفتر تبلیغات اسلامی ، 1378،ص 3.

ارسالی از وبلاگ مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون ^{سلام الله علیها}

چرا حضرت زینب سلام الله علیها در مجلس شوم یزید سخن گفت؟ (2)

هنگامی که آن بانوی دانش و معنویت می داند که حتی در آن شرایط مرگبار و آن مجلس شوم می تواند با سلاح نیرومند منطق زیبا و فاخر خویش و به وسیله دلیل ها و برهان های روشنگر و قدرت معجزه آسای بیان و اندیشه ی والایش ، آن بافته های رسوا و بی اساس را بی اثر سازد و از دین راستین خدا و حقوق پایمال شده ی خاندان پیامبر و مردم در بند استبداد خشونت کیش مذهبی دفاع نماید چگونه سکوت کند ؟چه بسا که رسالت خطیر دینی و وظیفه ی انسانی آن حضرت را برآن داشت تا پرده از روی حقایقی کنار زند که برای حاضران ِ در آن مجلس شوم و توده های مردم شام ناشناخته بود ، چرا که حاضران در مجلس را سرکردگان سپاه و کارگزاران سیاست و کارمندان دولت و گروه هایی از اقشار گوناگون تشکیل می داد که یزید به آنان بارعام و دستور حضور در آن مجلس شوم را داده بود.

منبع: آیت الله سید محمد کاظم قزوینی، زندگانی حضرت زینب(س)، ص 406.

ارسالی از وبلاگ جوشش

چرا زینب (س) در مجلس شوم یزید سخن گفت؟ (1)

زینب (س) د رمجلس بیداد یزید و نشست فریبکارانه او در کاخ بیداد اموی، منظره های منحط و جریان های رسوایی را به چشم خود نگریست و از خود آن مردک فرومایه واژه هایی را شنید که آکنده از سخت ترین اهانت ها و تحقیرها به مقدسات راستین بود، زشت ترین ریشخندها به باورهای دینی و در بردارنده پست ترین و کثیف ترین شیوه ها و کینه توزانه ترین روش ها در خودکامگی و ترکتازی به نام اسلام و خلافت را نشان داد.

آری آن بانوی دانش و کمال واژه هایی را از رهبری خودکامه و پرفریب اموی شنید که از حق ستیزی و کفرگرایی و انکار اساسی ترین باورهای دینی و راه و رسم عادلانه و انسانی مدیریت و مردمداری از سوی او پرده بر می داشت.افزون بر این یزید به جنایت دهشناک و بی سابقه ی دیگری دست یازید و آن این بود که در برابر همگان سرِ سرافزار امام حسین (ع) را در برابر خود نهاد و با نهایت مستی و پستی باچوبدستی خود بر لب و دندان پیشوای آزادی نواختن آغاز نمود و در همان حال به میخواری پرداخت.

منبع: آیت الله سید محمد کاظم قزوینی، زندگانی حضرت زینب(س)، ص 406.

ارسالی از وبلاگ جوشش

دلیل دیگری برای زهد زینب کبری ^{سلام الله علیها} زندگی او با عبدالله بن جعفر بود . شاید ثروتمندی همسرش وسیله ای برای امتحان او بوده است ، بدین معنا که در مواجهه ی زرق و برق دنیا نه تنها شیفته ی آن نمی شود و تمام امکانات شوهر را در جهت خودآرایی و رفاه بیشتر خود بکار نمی گیرد . بلکه بی رنگ تر از زینت دنیا نزدش رنگی جلوه نمی کند.
تحقیقا شواهد تاریخی حکایت از آن دارندکه زینب ^{سلام الله علیها} آن چنان به خود خو گرفته بود که یک لحظه زندگی زاهدانه را با تمامی دنیا معاوضه نمی کرد . او نه تنها تحت تاثیر مال و ثروت شوهر قرار نگرفت، بلکه حب دنیا را آن چنان از دل فرزند جعفر بیرون کرد که گوی سبقت را در میدان بذل و بخشش از همگان ربوده و انصافا جود و سخای عبدالله مرهون زهد و ایمان زینب ^{سلام الله علیها} بوده است .
زینب ^{سلام الله علیها} اگرچه در خانه ی عبدالله زندگی می کرد ولی به آن خانه تعلق نداشت . او ساده زیستی را به عنوان میراث پدر و مادر در طول عمر با برکتش حفظ کرده بود ، هرگز لباس فاخر نپوشید و غذاهای رنگارنگ تناول نکرد؛ به زیور آلات و تجملات دنیا بی رعبت بود و اعتقادش براین اساس بود که انسان زینت هر چیزی باشد . آن کسی که شخصیت و زیبایی را در جواهرات و لباس های گرانبها جست و جو می کند در زندگی بازنده است و به دلیل محتوایی و احساس فقر و ذلت درونی اوست که دنیای فانی در چشمانش زیبا جلوه می کند.
آری زینب کبری از آن جهت الگو است که راحت طلبی را برای خود ننگ و عار می دانست . او با زندگی در بلا و سختی ها خوگرفته بود و پایداری و استقامت را در حوادث و بحران های زندگی ، بهترین زینت انسان قلمداد می نمود.

منبع :سیمای زینب (س) در آیینه ی تاریخ ، اعظم شبیری نشرهاجر ،قم، 1387،ص77.

ارسالی از وبلاگ مدرسه علمیه الزهراء(س) گنبدکاووس

پدر بزرگوارشان امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود چنانچه در کتاب اصول کافی نقل شده است:

الایمان له ارکان اربعه: التوکل علی الله، تفویض الامر الی اللّه، و الرضا بقضاء الله، التسلیم الی اللّه.

(از برای ایمان چهار رکن می فرماید: یکی توکل و اطمینان قلب و اعتماد به خداوند جل جلاله دیگری واگذاشتن کارهای خود به خدا و سومی راضی بودن به رضای الهی چهارم تسلیم بودن به قضاء و برای کار خدای عزوجل. تبعیّت و احوال آن بزرگوار حضرت زینب علیها السلام دلالت می نماید که ارکان ایمان به نحو کامل در حضرتش مجتمع بوده، استدلال بر این دعوی همان سخنی که در مجلس عبید زیاد فرموده است چنانچه سیّد بن طاووس در لهوف نقل کرده کافیست:

پسر زیاد گفت: «کیف رأیت صنع الله بأخیک و اهل بیتک» ، زیاد گفت: چگونه دیدی کار خدا را با برادرت و خویشاوندت؟! فقالت: ما رأیت الّا جمیلا! هولاء قوم کتب الله علیهم القتل، قبر زوالی مضاجعهم و سیجمع الله بینک و بینهم، فنهاج و تخاصم، فانظر لمن الفلج یومئذٍ! ثکلتک یابن مرجانه! فرمود: به جز نیکویی ندیدم آنان جمعی بودند که خدای تعالی مقرّر فرمود بر آنها کشته شدن را پس به خوابگاه خود رهسپار شدند و در آنجا خوش بخفتند و زود باشد که خدای تعالی جمع کند میان تو و آنها و با تو مهاجه و خصومت شود، پس به بنگر در آن روز حجت کدام غالب شود و ظفر که را بود؟! مادر به سوگت بنشیند ای پسر مرجانه!

مشاهده شده توسط نویسنده وبلاگ در کتاب “دانستنی های حضرت زینب و حضرت رقیه سلام الله علیهما"، ص9

ارسال شده توسط مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآن نرجس خاتون علیها السلام

مستندات تاریخی متعددی گواه بر مقام و شخصیت علمی والای ایشان دارد.
1-عقیله بنی هاشم: یکی از بارزترین شواهد شخصیت علمی حضرت زینب(س) مقام عقلانیت و خردمندی ایشان بوده است. همین امر موجب شده تا به «عقیله بنی هاشم ،عقیله الوحی، عقیله النساء، عقیله قریش یا عقیله النبوه » متصف شوند.
زینب عقیله،بانویی است که ابن عباس سخنان حضرت فاطمه(س) در مورد فدک را از او نقل کرده و می گوید: «عقیله ی ما زینب ،دختر علی به من گفت.»
2- مقام عصمت صغری: ملکه عصمت، ذاتی و انحصاری نیست؛ بلکه اختیاری است. حضرت زینب در خاندانی رشد و تربیت یافت که آیه تطهیر در شان آنان نازل شد. در کتاب خصائص الزینبیه آمده: «چون حضرت، از طینت محمدیه بود و به مجاهده ی نفسانیه و ترک لذائذ حیوانیه ، مقامی تحصیل نموده بود از آن تعبیر به عصمت صغری، می شود.»
3-مقام علم لدنی ومحدثَّه:یکی از بهترین مستندات تاریخی که دلالت بر«مقام علم لدنی» بودن عابده ی آل علی(ع) دارد؛ بیان بلیغ امام سجاد(ع) در کوفه است: زمانی که ان بانوی مخدره خطبه ی کوبنده خویش را ایراد فرموند، امام زین العابدین(ع) با عبارت فصیح و زیبایی فرمودند: «یا عمّه اسکتی ففی الباقی عن الماضی اعتبار انت بحمد الله عالمه غیر معلمه و فهمه غیر مفهمه» کلام مذکور از جمله قرائن خارجی است بر اینکه به حضرت زینب کبری(س) حدیث الهام می شده است.

اشاراتی در بیان حدیث جلیل امام سجاد علیه السلام وجود دارد: ¹

الف) حضرت زینب سلام الله علیها دارای چنین مرتبه ای بوده است.

ب) در بیان امام سجاد علیه السلام شئونات آن مخدره را ظاهر و آشکار ساخته است و باعث تسلی دل حضرت زینب سلام الله علیها را فراهم کرده است. (سیمای زینب سلام الله علیها در آینه تاریخ، اعظم شبیری، ص93)

4-مقام محدثِّه: یعنی «زن سخنگو، روایت کننده و خبر دهنده، کسی که به آسانی سخن می گوید». تذکره نویسان و دانشمندان علم رجال، حضرت زینب(س) را از راویان و محدثان برجسته جهان اسلام شمرده اند.متقن ترین سند بر این امر روایت خطبه فدک می باشد.

برگرفته از کتاب :منزلت و شخصیت علمی حضرت زینب (سلام الله علیها)، منیره سادات کامرانی، ص20

ارسالی از وبلاگ راه روشن

1- برگرفته و ارسالی از وبلاگ مدرسه علمیه فاطمیه شهرکرد

چنانچه می دانیم علی بن ابیطالب علیه السلام نزدیک به 4 سال از پایان عمر خود را در کوفه گذرانید و این هم به خاطر این بود که بیشتر هوا خواهان آن حضرت در کوفه بودند و با معاویه که در شام سکونت داشت و خوارج که در نهروان بودند در حال جنگ بود و کوفه از این جهت نزدیکتر و آماده تر از مدینه بود، امیرالمؤمنین علیه السلام با انتقال دادن مرکز خلافت خود از مدینه به کوفه، زینب نیز با شوهرش عبدالله بن جعفر به کوفه آمد و در آنجا سکونت پیدا کردند و عبدالله بن جعفر در جنگ صفین جزء لشکریان آن حضرت بود فرماندهی گروهی از سربازان علی علیه السلام را به عهده داشت در این مدت بی بی زینب علیها السلام نیز به ارشاد و تعلیم زنان کوفه اشتغال داشت و از خصائص ایشان نقل شده که در کوفه 30 مجلس درسی برای زنها تشکیل داد و برای آنها قرآن را تفسیر می کرد و در یکی از روزها به تفسیر سوره «کهیعص» مشغول بود که امیرالمؤمنین علیه السلام از در وارد شد و از ایشان پرسیدند: «کهیعص» را تفسیر می کنی عرض کرد: آری، امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: ای نور دیده این حرف رمزی است در مصیبت وارده بر شما عترت پیغمبر صلی الله علیه وآله و سپس سخنانی در این باره به زینب علیها السلام فرمود.

مشاهده شده توسط نویسنده وبلاگ در کتاب “دانستنی های حضرت زینب و حضرت رقیه سلام الله علیهما"، ص5

مطلب از وبلاگ مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون شاهین شهر

به اشتراک گذاشته شده توسط وبلاگ مصباح الهدی

به اشتراک گذاشته شده توسط مدرسه علمیه کوثر علی آباد

به اشتراک گذاشته شده توسط مدرسه علمیه فاطمیه سلام الله علیها شهرکرد