هدایت گری: یکی از درس هایی که حضرت زینب سلام الله علیها به بانوان مسلمان می دهد این است که زنان در جهت دهی جامعه نقش بسزایی دارند. خداوند این ودیعه را در درون زنان به ودیعه سپرده است. با بررسی حرکت های حضرت زینب سلام الله علیها در تصمیم گیری ها، خطبه ها، حرف ها، سکوت ها و … به نقش هدایت گریشان پی می بریم.

شجاعت و تدبیر: حضرت زینب کبری سلام الله علیها آن بانوی قهرمان با شجاعت و تدبیر رهبری نهضت را به عهده گرفت. شجاعانه خطبه خواند و دستگاه استبداد را رسوا کرد و با تدبیر اهل بیت علیهم السلام، دختران و زنان را اداره کرد تا به مقصد برسند؛ در این راه به همه انسان ها درس ها آموخت.

زنان مسلمان می توانند از حضرت زینب –سلام الله علیها – درس شجاعت و شهامت فرا بگیرند.

دفاع از ارزش های اسلامی: این درس مهم را بانوان می توانند از سبک رفتاری حضرت زینب سلام الله علیها در مقابل زورگویان ستم پیشه فرا بگیرند؛ حضرت زینب سلام الله علیها از دین و ارزش های الهی دفاع کرد و در این راه از جان و مال و فرزندان و عزیزترین کسان خود گذشت و بر غم فقدان آنان دلش را گداخت و به خاطر زنده ماندن دین و امر به معروف و نهی از منکر که برادرش برای آن قیام کرد و به آن عمل کرد.

منبع: بنت الشاطی، زینب بانوی قهرمان کربلا، ترجمه حبیب چایچیان و مهدی آیه الله زاده نائینی، ص ۲۰ ۳۰٫

ارسالی از مدرسه علمیه فاطمه الزهراء(س) بندرترکمن

تولیدی: رجبلو

ارسالی از مدرسه علمیه الزهراء سلام الله علیها گنبدکاووس

حضرت زینب سلام الله علیها در مجلس یزید

در مجلس یزید،حضرت زینب سلام الله علیها سخن را به اوج می رساند. در برابر پادشاه طغایانگر پیروز و مغرور می ایستد و بی توجه به او سخنانش را می گوید.

درباره ورود حضرت زینب سلام الله علیها به مجلس یزید تعبیر خاصی وجود دارد. می گویند حضرت زینب سلام الله علیها در حالی که کم ارزش ترین لباس خود را برتن داشت، پا به مجلس یزید نهاد. این تعبیر به خوبی وضعیت روحی و جسمی حضرت زینب سلام الله علیها را روشن می کند، که افزون بر همه مصیبت ها، لباس ژنده نیز مشکل دیگری بود.

امروزه، هنگامی که آدمی با کسی یا با دشمنی یا با مردم روبرو می شود و لباسی مرتب برتن ندارد، احساس حقارت، کوچکی و یا ضعف می کند. همه موجبات ضعف برای زینب سلام الله علیها و همه اسباب قوت، برای یزید فراهم بود؛ اسباب مادی. جز یک مورد که سبب اصلی ترین توان و قوّت زینب سلام الله علیها و ضعف یزید بود

و آن ایمان زینب سلام الله علیها به خدا و بی ایمانی یزید به خدا بود. زینب سلام الله علیها حس می کرد که متعهد و در حال جهاد است و از راه خدا دفاع و به تکلیف خود عمل می کند، ولی یزید درست بر خلاف او بود.

(زینب شکوه شکیبایی، نویسنده امام موسی صدر، ص25.) ¹

این بانوی بزرگوار به قدری نیرومند و به اندازه ای با شهامت بود که نه تنها در برابر ابن زیاد در دربار شومش اظهار قوت قلب نمود و او را از یک تصمیم ناپسند باز داشت و او را به عنوان پسر مرجانه خطاب کرد، بلکه در بازار عمومی که مردم به تماشا آمده بودند، از هیچ نیرویی بیمناک نشد و چون قهرمان دلاوری که بر همه سیطره و تسلط خود را مسلم بداند، در برابر سیل مردم شروع کرد به خطبه خواندن و کلمات مهیج او همه را به گریه و ناله انداخت. شهامت و قدرت منطق این عقیله وحی بود که علت قیام حسینی شد و جهانیان را به یک حقیقت مسلم دینی ارشاد و راهنمایی کرد. (سیمای زینب س در آینه تاریخ، اعظم شبیری، ص 57) ²

1- ارسالی از وبلاگ مدرسه علمیه فاطمیه شهرکرد

2- همان

درآن ساعتهای بحرانی که قوی ترین انسان ها نمی توانند بفهمند چه باید بکنند، زینب کبری سلام الله علیها فهمید و امام خود را پشتیبانی کرد و او را برای شهید شدن تجهیز نمود. بعد از شهادت حسین بن علی هم که دنیا ظلمانی شد و دلها و جانها و آفاق عالم تاریک گردید، این زن بزرگ یک نوری شد و درخشید.

زینب سلام الله علیها به جایی رسید که فقط پیامبران میتوانند به آن جا برسند.

مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، (۱۳۷۰/۰۸/۲۲)

ارسالی از وبلاگ مدرسه علمیه فاطمیه سلام الله علیها شهرکرد

کربلا همانند سکه ای است که دو رو دارد، یک روی آن مظلومیت، غربت، غم، غصه، اشک و اندوه است و روی دیگر آن عزت، آزادگی، مردانگی، شجاعت، عشق، شهادت طلبی و استقامت است. نکته قابل توجه در نهضت امام حسین علیه السلام وجود هر دو جنبه بالا به طور حداکثری در آن است، مظلومیت و غربت در جریان کربلا به اوج نهایی خود رسیده است، عزت طلبی و عشق و استقبال از شهادت نیز در عالی ترین قلّه به نمایش گذاشته شده است.

با توجه به این دو جنبه است که گاهی رفتارها به ظاهر متفاوت می شود و شاید برای ظاهربینان شبه ی تضاد نیز ایجاد کند، از یک سو می بینم زینب کبری با شنیدن اشعاری از امام(ع) بی قرار شده و اشکش جاری می گردد، و از سوی دیگر شاهدیم که همین زینب کبری سلام الله علیها صبر را شرمنده می کند، و چنان در لباس اسارت، از عزت خود و کاروانش دفاع می نماید که گویی فرمانده تمام نیروهای زمینی و آسمانی است! حقیقت این است که هر دو جنبه در جای خود به جا و شایسته است و با اندکی تأمل روشن می شود که تضادی در رفتارها وجود ندارد.

او در تمام مراحل اسارت و پیام رسانی کمترین و کوچکترین عملی بر خلاف جهت پیش برد نهضت و قیام برادر، انجام نداد. اگر زینب بر بالین بدن برادر گریه و زاری کرد، اگر در کوفه و شام سخنرانی نمود، اگر برای برادر نوحه سرایی و مرثیه سرایی کرد و … همه و همه حساب شده و در جهت انجام رسالت و رساندن پیام نهضت عاشورا بود، نه فقط به دلیل غلبه احساسات زینب کبری(س) در موقع مناسب احساسات خویش را کنترل می کرد، و در شرایط مناسب ابراز احساسات می نمود.

منبع: حمدیان، محمد، اگر زینب نبود، صص ۲۸ و 29.

ارسالی از قانعی زارع