مارا نمانده است دگر وقت گفت گو حسین / تا درد خویش با تو بگوییم مو به مو حسین

از خار گر چه گرد حرم پاک کرده ای / تا شام و کوفه راه درازی است پیش رو حسین

تنها گذاشتیم تنت را و می رویم / اما سر تو همسفر ماست کو به کو حسین

بی تاب نیستیم…خداحافظت حسین / بی آب نیستیم…. خداحافظت حسین

منبع: با تصرف مجموع غزلیات حق السکوت/محمد مهدی سیار/ص76

اشتراک گذاری توسط وبلاگ مدرسه علمیه کوثر علی آباد کتول

در مسیر راه کوفه و شام ، اسیران آل محمد صلی الله علیه و آله به منزلگاهی رسیدند که نام آن « قصر عجوزه » بود ، منظور از عجوزه زنی به نام « ام الحجام » بود این زن که سرشتی ناپاک داشت و از دشمنان کوردل بود ، گستاخی و بی شرمی را به جایی رسانید که کنار سر مقدس امام حسین علیه السلام آمد و بر سنگی چهره ی سری را کشید و آن را خراشید ، به طوری که از آن سر مقدس خون ریخت .

زینب سلام الله علیها با دیدن این صحنه ی دلخراش پرسید : این زن چه نام دارد ؟

گفتند : نام او « ام الحجام » است .

حضرت زینب سلام الله علیها با آه و ناله ی جانسوز آن زن پلید را چنین نفرین کرد : « خدایا ، خانه ی این زن را ویران فرما ، و او را با آتش دنیا قبل از آتش آخرت ، بسوزان »

روایت کننده می گوید : سوگند به خدا هنوز دعای زینب سلام الله علیها به آخر نرسیده بود که دیدم قصر ویران شده ، و آتشی در آن قصر ویران شده روی آورد و همه ی آنچه را در انجا بود با آن زن سوزانید و به خاکستر تبدیل کرد و سپس باد تندی وزید و همه ی آن خاکسترها را پراکنده ساخت و دیگر نشانه و اثری از آن قصر باقی نماند .

برگرفته از کتاب 200 داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب سلام الله علیها ، نوشته عباس عزیزی ، ص 178

اشتراک گذازی توسط وبلاگ یوسف زهرا

در مسیر راه کوفه و شام ، اسیران آل محمد صلی الله علیه و آله به منزلگاهی رسیدند که نام آن « قصر عجوزه » بود ، منظور از عجوزه زنی به نام « ام الحجام » بود این زن که سرشتی ناپاک داشت و از دشمنان کوردل بود ، گستاخی و بی شرمی را به جایی رسانید که کنار سر مقدس امام حسین علیه السلام آمد و بر سنگی چهره ی سری را کشید و آن را خراشید ، به طوری که از آن سر مقدس خون ریخت .

زینب سلام الله علیها با دیدن این صحنه ی دلخراش پرسید : این زن چه نام دارد ؟

گفتند : نام او « ام الحجام » است .

حضرت زینب سلام الله علیها با آه و ناله ی جانسوز آن زن پلید را چنین نفرین کرد : « خدایا ، خانه ی این زن را ویران فرما ، و او را با آتش دنیا قبل از آتش آخرت ، بسوزان »

روایت کننده می گوید : سوگند به خدا هنوز دعای زینب سلام الله علیها به آخر نرسیده بود که دیدم قصر ویران شده ، و آتشی در آن قصر ویران شده روی آورد و همه ی آنچه را در انجا بود با آن زن سوزانید و به خاکستر تبدیل کرد و سپس باد تندی وزید و همه ی آن خاکسترها را پراکنده ساخت و دیگر نشانه و اثری از آن قصر باقی نماند .

برگرفته از کتاب 200 داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب سلام الله علیها ، نوشته عباس عزیزی ، ص 178

اشتراک گذازی توسط وبلاگ یوسف زهرا

ایمان حضرت زینب سلام الله علیها ، آن ایمان صحیح و کاملی است که صاحب آن در تحت هر شرایطی از اطاعت و فرمانبرداری خدا و رضایت و خوشنودی او منصرف و منحرف نگردد . و آنچه کاملا دلالت بر این حقیقت دارد ، قیام زینب سلام الله علیها به پیشگاه خداوند متعال در شب یازدهم برای نماز شب است ، و حال آنکه مردانش بدون سر بر روی زمین افتاده و خاک ها بر بدن های بی سر آنان نشسته ، و زنان و اطفال نیز از اطراف و اکناف مشغول به گریه و زاری بوده و در دهشت و حیرت بسر می بردند ؛ و از طرفی لشگر دشمن از تمامی جوانب او و اسیران را احاطه و محاصره کرده بودند .

نماز زینب سلام الله علیها در چنین لحظه ای مانند نماز جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله در مسجد الحرام بود که مشرکین از اطراف با سنگ آن حضرت را زده و در حالت سجده شکمدانه گوسفند به سر آن جناب پرتاب می کردند .

نماز زینب سلام الله علیها در چنین شرایطی ، ماند نماز پدرش امیرالمومنین علیه السلام در قلب معرکه ی صفین ، و مانند نماز برادرش سیدالشهداء در ظهر عاشورا بود ، در حالی که تیرها و نیزه ها از هر سو بسان سیل به طرف ایشان گسیل می شدند .

نماز حضرت حضرت زینب سلام اله علیها در شب یازدهم محرم ، در حقیقت تشکر از خدا بود به خاطر آن نعماتی که حضرت حق به او ارزانی داشته است .

آری ، زینب سلام الله علیها همه ی این حوادث و مصائب را نه نقمت بلکه نعمتی می داند که خداوند متعال خاندان نبوت را از سایرین مخصوص گردانیده است . و اگر به خاطر مصائب و یا نعمات نبود هرگز خاندان پیامبر در پیشگاه الهی در نظر مردم این قدر دارای مقام و منزلت نمی شد .

برگرفته از کتاب یادگار خیمه های سوخته ، نوشته محمد جواد مغنیه ، ص 81و 82

به اشتراک گذاشته توسط وبلاگ فاطمیون

آموزش قرآن کریم و تفسیر آن به زنان کوفه توسط حضرت زینب سلام الله علیها در تاریخ ثبت شده است . جمعی از مردان کوفه نزد امیرالمومنین علیه السلام آمده و گفتند : « اجازه بده زنان ما نزد دخترت بیایند و معالم و معارف دین و تفسیر قرآن را از آن حضرت یاد بگیرند »

حضرت علی علیه السلام اجازه فرمود و بانوی عالمه ی غیرمعلمه شروع به آموزش تفسیر به زنان نمود .

خدا می داند که چه تعداد از زنان کوفه در طول چهار سال یا بیشتر در درس آن حضرت حاضر شدند .

روزی امیرالمومنین علیه السلام وارد خانه شد و شنید که دخترش زینب به شکل خاصی حروف مقطعه ی ابتدای سوره ها از جمله حروف ( کهیعص ) که در ابتدای سوره مریم نازل شده است را برای زنان کوفه تفسیر می کند . بعد از اتمام درس ، حضرت علی علیه السلام نزد دخترش حضرت زینب سلام الله علیها رفت و فرمود : « ای نور چشم من ! آیا می دانی که این حروف رمزی درباره ی وقایعی است که در سرزمین کربلا بر تو و برادرت حسین وارد خواهد آمد ؟ » ( محلاتی ، 1349 ، ج3 ، ص57 )

برگرفته از کتاب منزلت و شخصیت علمی حضرت زینب سلام الله علیها ، نوشته منیره سادات کامرانی ، ص 57و58

به اشتراک گذاشته شده توسط وبلاگ کوثر