آرامش کنار برادر
محبت و علاقه زینب سلام الله علیها از همان دوران کودکی، به امام حسین علیه السلام به قدری سرشار بود که نمی توان آن را وصف کرد. او همواره می خواست در کنار برادرش حسین علیه السلام باشد و رخسار زیبای حسین علیه السلام را بنگرد و با او انس و الفت داشته باشد.
این محبت عجیب و سرشار از مهر و خلوص، موجب تعجب حضرت زهرا سلام الله علیها شد، راز آن را نمی دانست تا آنکه روزی این موضوع را با پدرش در میان گذاشت و پرسید: «پدرجان! از محبتی که میان زینب سلام الله علیها و حسین علیه السلام است، شگفت زده شده ام. به طوری که زینب سلام الله علیها لحظه ای بدون دیدار حسین علیه السلام قرار ندارد. اگر ساعتی بوی حسین علیه السلام را استشمام نکند جانش به لب می رسد». پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با شنیدن این سخن دگرگون شد و اشک از چشمانش سرازیر گشت و آهی از سینه پرسوزش بر کشید و خطاب به دخترش زهرا سلام الله علیها فرمود: «ای نور چشمم! این دختر همراه حسین علیه السلام به کربلا می رود، در رنج ها و سختی های مصایب حسین علیه السلام شریک خواهد بود.»
منبع: عباس عزیزی، دویست داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب(ع)، ص24.
ارسالی از وبلاگ مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها