هنگامي كه كاروان حسين (علیه السلام ) تصميم گرفت مكه را به قصد كوفه ترك كند، روايت كننده مي گويد: چهل محمل را ديدم كه با پوشش ‍ كامل و موزون ، آماده كرده بودند تا بني هاشم بانوان محرم خود را بر آنها سوار نمايند. به آن صحنه باشكوه مي نگريستم ، ناگاه ديدم از سراي حسيني جواني بلند بالا و خوش چهره كه خالي بر صورتش ‍ بود، بيرون آمد و خطاب به بني هاشم فرمود: ((از من دور شويد)). آنها دور شدند، آن گاه دو زن از سراي حسيني بيرون آمدند، در حالي كه ساير بانوان اطراف آنها را گرفته بودند. آن جوان خوش چهره ، محملي را آماده كرد و زانوي خود را خم كرد و در محضر امام حسين (علیه السلام) آن دو بانو را با احترام مخصوص ‍ سوار محمل نمود. از يكي پرسيدم : اين دو بانو و آن جوان مه لقا كيستند؟ گفت : <آن دو بانو يكي زينب (سلام الله علیها ) و ديگري ام كلثوم است و آن جوان زيباروي ، حضرت عباس (علیه السلام) مي باشد.>

آري زينب (سلام الله علیها) با چنين عزت و شكوهي سوار محمل شده و به سوي كوفه روانه گرديد. (الخصائص الزينبيه، ص 178 و 791)

منبع: عباس عزیزی،کتاب:دویست داستان از فضایل ، مصایب و کرامات حضرت زینب (ع)، چاپ چهارم،1381 ،ص 61.

ارسالی از مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی نرجس خاتون سلام الله علیها