عبادت حضرت زینب سلام الله علیها
بزرگترین وسیله برای تقرب به درگاه پروردگار، عبادت و بندگی در پیشگاه مقدس اوست.
از برخی مورخین نقل شده؛ تهجّد و شب زنده داری بی بی زینب علیها السلام در تمام مدت عمرش ترک نشد، حتی شب یازدهم محرم که از حضرت سجاد علیه السلام روایت شده که فرموند: در آن شب عمّه ام زینب را دیدم در جامه نماز نشسته و مشغول عبادت است و با تمام مصیبت هایی که بر او وارد شده بود از کربلا تا شام هیچگاه نوافل خود را ترک نکرد.
همچنین روایت کردند؛ چون امام حسین علیه السلام برای وداع با زینب آمد، از جمله سخنانی که به او گفت این بود که فرموند: “یا اُختاه لا تنسینی فی صلاهِ اللیل” خواهر جان مرا در نماز شب فراموش نکن.
و باز در نقل دیگر از فاطمه دختر امام حسین علیه السلام می فرمایند: عمّه ام زینب پس وی همچنان در آن شب در جایگاه عبادت خود ایستاده بود و به درگاه خدای خود استغاثه می کرد و در آن شب چشم هیچ یک از ماها به خواب نرفت و صدای ناله ما قطع نشد.
امام سجاد علیه السلام باز در این باره می فرمایند: عمّه ام زینب علیها السلام همه نمازهای واجب و مستحب خود را در طول مسیر ما از کوفه به شام ایستاده می خواند و در بعضی از منزل ها نشسته می خواند و این هم به جهت گرسنگی و ضعف او بود، زیرا سه شب بود که غذایی را که به او می دادند میان اطفال تقسیم می کرد چونکه آن مردمان (سنگدل) در هر شبانه روز به ما یک قرص نان بیشتر نمی دادند.
مشاهده شده توسط نویسنده وبلاگ در کتاب “دانستنی های حضرت زینب و حضرت رقیه سلام الله علیهما"، علی غزالی اصفهانی،ص8
ارسال شده توسط وبلاگ مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآن نرجس خاتون علیهاالسلام
