اینکه گفته می شود در عاشورا، در حادثه کربلا خون بر شمشیر پیروز شد -که واقعا پیروز شد- عامل این پیروزی،حضرت زینب بود ؛ و الا خون در کربلا تمام شد.

حادثۀ نظامی با شکست ظاهری نیروهای حق در عرصۀ عاشورا به پایان رسید؛ اما آن چیزی که موجب شد این شکست نظامی ظاهری، تبدیل به یک پیروزی قطعی دائمی شود؛ عبارت بود از منش زینب کبری. نقشی که حضرت زینب بر عهده گرفت؛ این خیلی چیز مهمی است، این حادثه نشان داد که زن در حاشیۀ تاریخ نیست؛ زن در متن حوادث مهم تاریخی قرار دارد.

قرآن هم در موارد متعددی به این نکته ناطق است؛ لیکن این مربوط به تاریخ نزدیک است، مربوط به امم گذشته نیست؛ یک حادثه زنده و ملموس است که انسان زینب کبری را مشاهده می کند که با یک عظمت خیره کننده و درخشنده ای در عرصه ظاهر می شود؛ کاری می کند که دشمنی که به حسب ظاهر در کارزار نظامی پیروز شده است و مخالفین خود را قلع و قمع کرده است و بر تخت پیروزی تکیه زده است، در مقر قدرت خود، در کاخ ریاست خود تحقیر و ذلیل شود؛ داغ ننگ ابدی را به پیشانی او می زند و پیروزی او را تبدیل می کند به یک شکست، این کار زینب کبری است.

زینب ^{سلام الله علیها} نشان داد که می توان حجب و عفاف زنانه را تبدیل کرد به عزت مجاهدانه، به یک جهاد بزرگ.

برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری درباره زندگی سیاسی- مبارزاتی ائمه معصومین (علیهم السلام)، انسان 250 ساله، 195

 به اشتراک گذاشته شده توسط وبلاگ ضیوف الرحمن

به اشتراک گذاشته شده توسط وبلاگ مدرسه علمیه کوثر علی آبادکتول