چرا زینب (س) در مجلس شوم یزید سخن گفت؟ (1)

زینب (س) د رمجلس بیداد یزید و نشست فریبکارانه او در کاخ بیداد اموی، منظره های منحط و جریان های رسوایی را به چشم خود نگریست و از خود آن مردک فرومایه واژه هایی را شنید که آکنده از سخت ترین اهانت ها و تحقیرها به مقدسات راستین بود، زشت ترین ریشخندها به باورهای دینی و در بردارنده پست ترین و کثیف ترین شیوه ها و کینه توزانه ترین روش ها در خودکامگی و ترکتازی به نام اسلام و خلافت را نشان داد.

آری آن بانوی دانش و کمال واژه هایی را از رهبری خودکامه و پرفریب اموی شنید که از حق ستیزی و کفرگرایی و انکار اساسی ترین باورهای دینی و راه و رسم عادلانه و انسانی مدیریت و مردمداری از سوی او پرده بر می داشت.افزون بر این یزید به جنایت دهشناک و بی سابقه ی دیگری دست یازید و آن این بود که در برابر همگان سرِ سرافزار امام حسین (ع) را در برابر خود نهاد و با نهایت مستی و پستی باچوبدستی خود بر لب و دندان پیشوای آزادی نواختن آغاز نمود و در همان حال به میخواری پرداخت.

منبع: آیت الله سید محمد کاظم قزوینی، زندگانی حضرت زینب(س)، ص 406.

ارسالی از وبلاگ جوشش

زینب (س) در مقابل سهمگین ترین حادثه خونین بشری و حوادث دردناک نادر تاریخ انسانها، آنچنان مردانه ایستاد که عظمت او و شکوه ایمان و اوج جهان بینی و معراج عشق و عرفان او به خدا بعد از برادرش شکوه هر شکوهمند تاریخ سالکان بسوی الله را تحت الشعاع قرار داد.

منبع : زینب حماسه ای بر فراز تاریخ, حاج سید جوادی, تهران,1360.

خواب زینب (س) به خدا تعبیر شد

سبد نسترنش تحویل شد

تگ گل ناب علی(ع)وزهرا(س)

بهر دین رفته دراین موج بلا

سیب سرخی زحریم طاها

کنده شد شاخه گلی از طوبی

تولیدی :از:ز- میراحمدی

ارسالی از وبلاگ ترنم گل

صبر حضرت زینب سلام الله علیها

«شهید مطهری» در این رابطه می نویسد: «در حماسه حسینی آن کسی که بیش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید خواهر بزرگوارش زینب ـ سلام الله علیها ـ بود». (مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، ج 2، ص 225) و در ناسخ التواریخ آمده است: «محققاً از آغاز خلقت تاکنون از هیچ زنی از زنهای انبیاء و اولیاء با این حلم و بردباری پدید نیامده است». (خان سپهر، عباسقلی، ناسخ التواریخ، جزء اول، ص 73)

سخن وری حضرت زینب سلام الله علیها

خطبه های آتشین و زیبای زینب در کوفه و شام که یزید و یزیدیان را رسوا ساخت در حد اعلای فصاحت و بلاغت بود. شهید مطهری در این رابطه می نویسد:

«خطابه ای که حضرت زینب در مجلس یزید خوانده است از خطابه های بی نظیر دنیاست». (مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، ص 59)

ارسالی از وبلاگ مدرسه علمیه کوثر علی آباد کتول

مولای سربریده

ای قـدسیان بگریید، بــا اشک هـای دیــده

بـر پیکــر غــریب و بــر آن ســر بــریــده

قـــران نـــاطــق مــا کــردنــد، تکــه تکــه

یک تکه اش به صحرا، یک تکه اش به نیزه

آغوش داغدارش رنگین ز خون پاک است

شـایــد کـه خـون اصغـر یـا اکبـرش چکیـده

بر خـواهرش بگـویید رخت عـزا بپـوشـد

عــزم سفــر کنـــد او، بـــا قــامـت خــمیــده

در کربلای عشاق زینب تو کوه صبـــری

بـا اینکــه تیــر غـــم ها، قلب تـو را دریــده

آرام کـن تــو زینب آن مــادران بــی تاب

آه ربــاب و لیــــلا تــا عــرشـیــان رسیــــده

بـر نـور چشـم مـولا، سکینــه ی عـفـیـفـه

گـو بعـد از ایـن بخـواند، در مـاتمش قصیـده

در کـربـلا رهـا کـن تـن های بـی کفن را

راهــی کـوفـه شـو کـه وقت وداع رسـیــــده

بــا ســاربان بـگـو تـو، آهستـه تـر بـرانـد

چــون اهــل بیـت مــولا درد و بـلا کشـیـــده

در گوشـه ی خرابـه غسلش بده، کفن کن

جســم رقیــه ی پـاک، مظلــومـه ی شهیــده

با خطبــه هـا بیـان کـن پیغــام کـربـلا را

بــر غــافــلان شــامـی، کـه کـربـلا نــدیــده

بازا دوباره از شام، بــر کـربلا گـذر کن

بنـگر کـه خــون مــولا، در کــربـلا دمـیــده

سقــای کربلا را در گوشـه ای نظــر کن

بنـگر کــه روح پـاکـش، از دام تــن رهیـده

در مـاتـم حسینت خـون از فلـک چکیــده

یــا بــادهای تـاریـک، در آسـمـــان وزیـــده

ای چشم ها شما را حق است خون ببارید

وقتی که در عزایـش، خـون از فلک چکیده

سر دادن و تن دادن، زیبا ترین بلاهاست

وقتـی کـه مـرغ دل هـا، سـوی خــدا پریـده

شایستــه است ما هم، رنگ خـدا بگیـریـم

وقتی حسیـن زهـراست، «مولای سربریده»

تولیدی: زهرا پیربالائی

ارسالی از وبلاگ ریحانه النبی